fbpx

Voordelen en nadelen van verschillende omheiningen

In principe zet je een omheining om je paard binnen te houden, maar een afrastering moet daarnaast ook kunnen breken wanneer het nodig is. Op de markt heb je keuze uit verschillende materialen zoals hout, draad, lint of band. In dit artikel zetten we de voor- en nadelen van deze materialen op een rij.

 

 

Houten omheining

Ton Molenaar plaatst met zijn bedrijf De Steilsprong veel verschillende omheiningen, maar hout is zijn favoriet. “Al hangt het wel van de portemonnee van de klant af of dit mogelijk is, want hout brengt toch snel veel kosten met zich mee. Al is hout wel het mooiste. Zelf werk ik veel met gecreosoteerd hout, dat is grenenhout dat nabehandeld is waardoor het niet gaat rotten en de paarden het ook niet lekker vinden om aan te knagen. Nadeel daarvan is dat dit wel afgeeft en je er dus beter niet tegenaan kan hangen. Wanneer je dit niet wilt is er ook nog Ultrafix hout. Dit heeft dezelfde voordelen, maar is behandeld met een andere creosoot, die niet afgeeft. Als ik een houten omheining plaats, dan monteer ik hier wel altijd een schrikdraad tegenaan. Anders gaan paarden tegen het hout schuren en krijgen ze het hek vanzelf een keer kapot.”

 

 

 

Rubber band

Niet iedereen heeft het budget voor een houten hekwerk en dan kan rubber lint een goed alternatief zijn. Het lint heeft een goede breekkracht en zorgt bij navraag in de praktijk voor weinig serieuze verwondingen. Volgens Molenaar moet je er echter wel goed op letten dat je de palen behandelt of al behandelde palen zet. “Anders blijven de paarden niet van het hout af. Vaak worden ronde palen gebruikt, maar die verrotten over het algemeen sneller bij de grond waardoor ze na zes tot acht jaar afbreken. Je kunt gewolmaniseerde palen kopen om dit tegen te gaan. Een ander nadeel is dat rubber snel gaat doorhangen, waardoor je omheining niet meer mooi strak staat. Daarnaast moet je een omheining met rubber evengoed nog voorzien van een schrikdraadje om te voorkomen dat je paard ertegen gaat schuren.”

 

 

Schrikdraad

Op de stal waar elektromonteur Dennis Donkers verantwoordelijk is voor het elektrawerk en de omheining ging een paar jaar geleden een veulen door het draad. “Toen hadden we nog dat hele dunne schrikdraad en dat is maar net goed afgelopen. Dit was voor ons de reden om een nieuwe omheining te plaatsen die voor de paarden beter zichtbaar is. Op Horse Event ben ik met verschillende leveranciers in gesprek gegaan en zijn we uitgekomen bij een glad draad met een coating van een koolstofvezel die heel lang meegaat. Het draad was redelijk duur in aanschaf, maar wordt op veel paardenbedrijven gebruikt.” Ook Molenaar bevestigt dat er tegenwoordig hele fijne schrikdraden zijn. “Bijvoorbeeld gealuminiseerde draden van zink. Als je die mooi strak spant dan ziet dat er netjes uit en als ze erdoorheen vliegen dan breekt het en zijn de verwondingen minimaal. Het schrikdraad van vroeger brak niet en gaf lelijke verwondingen, maar daar zijn behoorlijk wat ontwikkelingen in gedaan. Dit gealuminiseerde draad geleidt bovendien heel goed. Wel vind ik dat je dit netjes moet spannen tussen palen en ben ik geen voorstander van prikpaaltjes. Het is geen gezicht, het klappert en vaak staat er niet voldoende stroom op om je paard er goed achter te houden.”

 

 

Schriklint

Beide heren zijn geen fan van het schriklint oftewel nylondraad met daartussen dunne draadjes die de stroom moeten doorgeven. Voordeel van dit draad is dat het goed zichtbaar is. Maar volgens Molenaar groeit hier snel mos op, waardoor het de stroom niet meer goed geleidt. “Dat is al vrij snel, na een jaar of vier vaak.” Ook Donkers heeft weinig goede ervaringen met lint, omdat de dunne ijzerdraadjes sneller zwaardere verwondingen veroorzaken. “Daarnaast zie ik vaak dat na het breken het lint aan elkaar wordt geknoopt. Dat is geen goed idee. De draadjes gaan net zo lang doorvonken tot ze door zijn en de stroom niet meer geleiden. Dit aan elkaar knopen is overigens ook bij schrikdraad geen goed idee.”

 

 

Belangrijke factoren van een omheining

Toch is niet alleen het materiaal van de omheining van belang bij hoe deze afrastering je uiteindelijk bevalt in de praktijk. Volgens Donkers komt er zeker wel iets meer bij kijken dan enkel een plaatsen en een draad spannen. “Het moet niet alleen goed zichtbaar zijn, maar ook de breekkracht mag niet te laag of hoog zijn, waardoor het breekt als een paard er echt doorheen gaat. De weerstand van het schrikdraad moet laag zijn om op elk punt in de omheining genoeg spanning te hebben. Ook de keuze voor het apparaat waar je stroom vandaan komt is erg belangrijk en de aarding daarvan. Bij een zwaar apparaat heb je meer aardpennen nodig. Doe je dit niet, dan is de werking van je apparaat minder en levert hij niet vol aan vermogen meer. Wij hebben nu een apparaat dat de pulsen geleidelijk vermindert zodra het draad op de grond ligt en wanneer het paard op dat moment verstrikt is geen extra schrikreactie veroorzaakt. Bij begroeiing werkt het apparaat wel weer wat harder om deze weg te schroeien. Om een veilige weide te creëren is het daarnaast belangrijk om niet teveel afstand tussen de palen te creëren en de draden of balken op de juiste hoogte te plaatsen.”

 

Vond je dit artikel interessant? Bekijk dan ook het artikel over het kopen of huren van een paardenbedrijf en het belang van een goed passend zadel

Wil je tweemaandelijks op de hoogte gehouden worden over alles wat er in de hippische sector speelt? Sluit dan voor maar €44,50 per jaar (6 nummers) een abonnement af op de Hippische Ondernemer.

MELD JE AAN VOOR ONZE MAANDELIJKSE NIEUWSBRIEF

Blijf op de hoogte van de laatste ontwikkelingen binnen de professionele paardensector. 2.200+ ondernemers gingen je al voor!

Het laatste nieuws:

Wil je nog meer van dit soort interessante artikelen lezen?

Abonneer je dan nu op het vakblad en ontvang 6x per jaar een editie van De Hippische Ondernemer op de deurmat.

Het vakblad bevat unieke, exclusieve content dat enkel en alleen te lezen is in het blad.