De in Nederland afgestudeerde Margreet Voermans heeft 7 jaar als ondernemer in Colombia gewerkt om daar haar eigen dierenkliniek op te bouwen, nu reist ze de hele wereld over om klinieken te helpen met operaties en de opzet ervan. Opvallend genoeg heeft ze zich gespecialiseerd in (race) kamelen.
Hoe ben jij als dierenarts in het buitenland terechtgekomen?
“Ik heb de opleiding diergeneeskunde gedaan en ben in 2002 afgestudeerd. Direct hierna heb ik de opleiding tot Europees paardenchirurg gevolgd en in 2007 dit examen gehaald. Tijdens mijn opleiding en stages was ik vaak in het buitenland wat mij enorm aansprak. Op advies besloot ik na mijn opleiding om twee jaar in Zweden te gaan werken bij een grote paardenkliniek waar ze onwijs veel operaties uitvoerden. Daar heb ik pas echt leren opereren. Toen ik terugkwam in Nederland overleed mijn vader die ook dierenarts was. De droom om samen met hem een kliniek op te zetten viel in duigen. Maar ik wilde nieuwe dingen ontdekken, dus besloot om het avontuur dan maar in mijn eentje te beginnen. Anderhalf jaar heb ik in Nederland als freelancer gewerkt tot ik besloot om mijn eigen kliniek op te gaan zetten in Colombia.”
Waarom ben je vertrokken naar een onbekend land waar je niks of niemand kent?
“Na het overlijden van mijn vader zag ik in Nederland te veel concurrentie om hier te starten. Hier heb je om de 20 minuten een kliniek. In Colombia zijn veel paarden en geen klinieken. Daardoor zag ik juist daar veel mogelijkheden. En ik droomde ervan om op een boerderij te wonen. Vrijheid en zelf ondernemen! Naast alle mogelijkheden daar vond ik ook de latino levensstijl en cultuur heerlijk. De mensen die hun paard daar brachten verwachtten eigenlijk helemaal niks van mij. Wanneer ik hun paard toch beter maakte was dat natuurlijk fantastisch. Maar als het niet lukte, was ik de laatste die daar iets aan kon doen. Het is heel fijn om met zulke mensen te werken, daardoor durfde ik ook veel meer in mijn operaties.”
Waarom ben je vijf jaar geleden gestopt in Colombia?
“In Colombia waren dat jaar verkiezingen, het ging toen tussen een extreemrechtse en een linkse partij. De investeerder die samen met mij de kliniek runde zei dat als de rechtse partij aan de macht zou komen we het land uit zouden gaan. In die tijd ben ik veel gaan nadenken en besefte ik goed dat ik daar een aantal keer door het oog van de naald ben gekropen. Het leek me fijn om ergens rustig te kunnen lopen zonder altijd op mijn hoede te zijn. Dus ben ik vijf jaar geleden terug naar Nederland gegaan en weer voor een werkgever gaan werken. Maar al snel ontdekte ik dat ik in Nederland helemaal mijn draai niet meer kon vinden. Ik was gewend om eigen baas te zijn en mijn tijd en projecten zelf in te delen. Dus ben ik weer vertrokken en dit keer naar Qatar waar ik freelance ben gaan werken. Daar heb ik ook geleerd om met kamelen te werken.”
Hoe is dat gegaan met die kamelen?
“In 2019 werd ik door iemand op LinkedIn gevraagd om een paardenkliniek op te zetten in Oman. Dit had ik ondertussen al meerdere malen gedaan. Maar voordat ik naar Oman zou gaan, vroeg dezelfde persoon me om naar Qatar te komen. Ze zochten een chirurg voor kamelen die ook een kamelenkliniek kon opzetten. Op orthopedisch en chirurgisch gebied enorme uitdagingen, niets is bekend. Iets wat ik nog nooit had gedaan, maar waarom niet? Juist omdat dit allemaal nieuw voor me was vond ik het super leuk. Ook leerde ik op deze manier meer over de cultuur van Qatar en ontdekte ik dat er veel toekomst ligt in het houden van kamelen. De kamelenraces (kamelen gereden door robots over 2-8 km) zijn enorm populair en in het Midden-Oosten een veel grotere business dan de paardenindustrie. Daarnaast biedt de kameel ook toekomst voor melk en eventueel vlees. Het heeft namelijk veel voordelen in het licht van de klimaatverandering. Zo heb je bijvoorbeeld geen airco voor ze nodig, ze hebben veel minder water en voedsel dan een koe voor dezelfde hoeveelheid melk en daarnaast heeft de melk van kamelen veel meer gezondheidsvoordelen. Dit is ook precies wat ik zo leuk vind aan ondernemen in het buitenland. Je leert er enorm veel van, alles is een uitdaging en ik mag eigenlijk alles doen zoals ik het voor me zie. Ruim een jaar geleden ben ik in Saudi-Arabië beland om hier een grote kamelenkliniek op te zetten.”
Niet echt een logisch pad voor een paardendierenarts of wel?
“Ik denk dat de opleiding diergeneeskunde heel technisch gericht is. Ondernemerschap krijg je eigenlijk niet, ik heb nog nooit een les economie in mijn leven gehad- dit reflecteert overigens ook mijn bankrekening. Gelukkig heb ik van familie veel kunnen leren, maar als je het idee hebt dat je meer wil is het heel slim om je daarin bij te scholen. Zo volg ik nu bijvoorbeeld een opleiding journalistiek. Dit heeft me enorm geholpen bij het schrijven van mijn boek over mijn ondernemersreis in Colombia, met de titel ’Pablo Escobar what a pity, I could have taught you a lot- streetwise ondernemen’. Het schrijven en interviewen vind ik eigenlijk zo leuk dat ik hier meer mee wil gaan doen. Ik heb door het reizen en ondernemen zo veel ervaringen opgedaan die ik super graag met anderen wil delen, daarnaast krijg ik door interviewen altijd nieuwe ideeën om te ondernemen.”
Heb je nog tips voor andere ondernemers?
“De twee vaardigheden waarvan ik denk dat die jou een goede ondernemer maken is om out of the box te denken en goed te netwerken. Door een goed netwerk leer je veel mensen kennen waardoor er uit alle hoeken nieuwe kansen ontstaan. “Het gaat er niet om wie je bent, maar wie je kent! Het out of the box denken heb ik in Colombia geleerd. Daar hebben ze zo veel meegemaakt in het verleden dat ze altijd wel een manier vonden om problemen op te lossen. In Nederland is eigenlijk alles zo goed geregeld, hebben we geen echte problemen en dus kunnen we van een mug een olifant maken. Je durft veel minder risico’s te nemen. Op het vliegveld van Bogota hangt ook heel groot de spreuk: “The only risk of Colombia is, you don’t want to leave!”
