In 2017 wonnen Joris van Helmond en Erika Lickhammer de prijs voor Hippische Ondernemer van het Jaar. Ze hebben de deelname aan de verkiezing erg leuk gevonden, het was een hele mooie eer om als winnaar verkozen te worden. Inmiddels zijn we vijf jaar verder en zijn er volgens Joris geen drastische veranderingen geweest in hun bedrijf, maar streven ze wel elk jaar naar net dat stukje beter.
Om te beginnen, hoe is VHL Stables ontstaan?
“Tijdens de Masterclass opleiding in Deurne reed ik halve dagen bij Matthijs van Asten en halve dagen voor mezelf. Erika had in die tijd haar eigen stal in Roggel, nadat ze via Eric van der Vleuten naar Nederland kwam om te trainen. Ze is nog wel een paar keer terug geweest naar Zweden, maar bleef uiteindelijk toch hier hangen. Toen de locatie van haar stal een andere bestemming kreeg, moest Erika op zoek naar een nieuwe stal. Op dat moment hadden we al een relatie en toen we uitkwamen bij een bedrijf in Lierop wat voor haar alleen te groot was, zijn we samen daar gaan ondernemen. Vroeger had mijn vader een kippenbedrijf in Asten en ik was al langer bezig met het plan om dat te slopen en er een manege voor in de plaats te bouwen. Zo’n zeven jaar geleden mochten we onze nieuwgebouwde stal in Asten in gebruik nemen.”
Waar ligt de focus van VHL Stables?
We richten ons op de fokkerij, het opleiden van paarden en uiteindelijk de sport. We proberen zo veel mogelijk onze eigen sportpaarden te fokken die we opleiden voor de topsport. De verdiensten komen zowel uit de verkoop van paarden als de training van mensen uit het buitenland. Toen we de stal bouwden, hebben we het zo opgezet dat we zelf een stal hebben met 18 boxen voor onze eigen sportpaarden. Daarnaast zijn er nog drie units met 5, 6 en 4 boxen met elk hun eigen wasplaats en zadelkamer. Deze zijn bedoeld voor de leerlingen van buitenaf. Apart van de sportstallen, maar wel op dezelfde locatie hebben we de fokmerries staan. Jaarlijks verwachten we tussen de 8 à 12 veulens die ongeveer een jaar hier blijven staan tot ze naar de opfok in het noorden van het land verhuizen. In principe krijgen alle jonge merries hier eerst één veulen voordat ze de sport in gaan. Daar hebben we tot nu toe hele goede ervaringen mee en aan het spoelen van de sportpaarden doen we niet. We gebruiken in de fokkerij nu wel een hele goede merrie die geblesseerd is en die al eerder een hele fijne nakomeling gaf.”
Hoe is het na het winnen van de verkiezing bij jullie verlopen?
“Inmiddels hebben we dit jaar ook het huis van mijn ouders dat apart stond van het bedrijf gekocht. We moesten immers eerst weer wat geld verdienen om dat mogelijk te maken. Daarnaast zijn er geen drastische veranderingen geweest, maar hebben we ons vooral doorontwikkeld op het gebied van sport en training. We leggen de lat elke keer weer een beetje hoger en dat was ook onze hoofddoelstelling. We zijn er nog lang niet, maar zitten op de goede weg. We hebben nu meer buitenlandse ruiters op stal die hier komen trainen dan toen. Dat heeft er wel voor gezorgd dat we een ruiter hebben aangenomen om mij te helpen met het rijden en uitbrengen van de jonge paarden. Anders heb je met z’n tweeën zo veel om handen, op deze manier is het beter georganiseerd en kan Erika zich nog meer focussen op de sport. Het jaar dat we de verkiezing wonnen, hadden we veel goede jonge paarden. Daar hebben we een deel van kunnen houden en die lopen nu bijna op het hoogste niveau in de sport, op driesterren-niveau in de landenwedstrijden. Onze missie en bedrijfsvoering werpt dus zijn vruchten af en dat met goede prestaties op wedstrijden. Erika heeft vorig jaar voor Zweden veel mooie landenwedstrijden mogen rijden. Ook de toekomst zien we positief, want de kwaliteit van de paarden die we vijf jaar geleden al op stal hadden staan, wordt alleen maar beter.”
Wat gaat de toekomst jullie nog brengen?
“Groter groeien willen we niet, dan is het moeilijker om overzicht te houden. Kwaliteit is onze grootste drijfveer, dus de locatie doorontwikkelen en steeds maar beter worden daar focussen we ons op. Ook qua sportprestaties wil Erika steeds een stapje meer, maar dat is niet iets wat je van vandaag op morgen bereikt zonder sponsoren of eigenaren die je een goed paard ter beschikking stellen. Maar stapje bij beetje leggen we de lat steeds hoger. Wat wel nog op de planning staat voor de locatie is het bouwen van een extra pand. Dit stond al ingediend op het bouwblok, maar moeten we nog realiseren. Met deze extra plek willen we een klein stukje van de opfok meer thuishouden. We hebben niet genoeg plek om alles hier te doen, maar hoe meer de paarden thuis staan met deze hogere prijzen, hoe aantrekkelijker het financieel is.”
