Rond deze tijd komen er bij de pathologie-afdeling van GD regelmatig geaborteerde veulens binnen. Er wordt dan gezocht naar de oorzaak van de abortus. Is er sprake van een aangeboren afwijking, gedraaide navelstreng, placenta-ontsteking, rhinopneumonie of zijn er soms aanwijzingen voor een andere infectie van het veulen of de nageboorte? Een volledig pathologisch onderzoek kan daar vaak uitsluitsel over geven.
Op bedrijven waar meerdere drachtige merries staan wil een houder na een abortus vaak graag weten of de oorzaak rhinopneumonie (de belangrijkste infectieuze oorzaak van abortusinfecties bij paarden) is. Dan is het namelijk raadzaam om extra hygiëne- en quarantainemaatregelen te nemen om op deze manier verdere verspreiding van deze ziektekiem te voorkomen. Is de primaire vraag of er sprake is van rhinopneumonie? Dan is het niet noodzakelijk het hele veulen in te sturen, maar voldoet het insturen van materiaal van merrie en veulen waarbij de dierenarts bij de merrie een vaginaalswab afneemt en bij het dode veulen wat longvocht/-weefsel opzuigt. De combinatie van deze twee monsters heeft een hoge betrouwbaarheid om rhinopneumonie te kunnen aantonen of uitsluiten.
Het aspiratiebiopt en de vaginaalswab
Met het aspiratiebiopt neemt de dierenarts met een dikke lange naald een beetje longmateriaal af van het gestorven veulen zonder het lichaam te openen. Het biopt wordt door de dierenarts geleegd in een klein cupje of buisje met schroefdrop en opgestuurd naar GD. De vaginaalswab moet binnen twee tot drie dagen na de abortus worden genomen, daarna wordt de uitscheiding van virus via de uitvloeïng van de merrie minder en is het virus dus ook moeilijker aan te tonen. Een alternatief voor de vaginaalswab is eventueel een stukje nageboorte in een goed afgesloten potje of buisje mee te sturen.
