LTO informeert paardenhouders over de aanpassingen die NVWA heeft gedaan voor de sector. Informatie over diergeneeskundige bevoegdheden is in een nieuwe, verduidelijkte vorm gegoten. Op de website van de NVWA is nu een overzicht te vinden dat per beroep binnen de diergeneeskunde, van dierenarts tot dierenfysiotherapeut, overzichtelijk weergeeft welke handelingen zijn toegestaan en onder welke voorwaarden. De NVWA biedt hiermee duidelijkheid voor de paardenhouders.
Bevoegdheden controleren en aantonen
Het overzicht is bedoeld om duidelijkheid te bieden aan zowel veterinaire professionals als eigenaren. Voor veel dierenhouders is het namelijk niet altijd duidelijk wie bepaalde diergeneeskundige handelingen mag verrichten, zoals injecties, lasertherapie of behandelen bij een blessure. Maar ook bij andere soorten behandelingen poppen er soms vragen op. Wie mag een dier bijvoorbeeld masseren of dry needling toepassen?
Met de vernieuwde toelichting kunnen diergeneeskundigen, waaronder degenen die paarden behandelen, makkelijk controleren en aantonen welke handelingen zij bevoegd mogen uitvoeren. Ook kunnen paardenhouders precies nagaan wat een veterinair professional wel en niet mag doen bij hun paard. Zo wordt voorkomen dat dieren onnodig risico lopen door ondeskundige of onbevoegde behandeling.
Beschermde handelingen
Diergeneeskundige handelingen mogen alleen worden uitgevoerd door diergeneeskundigen die zijn geregistreerd in het Diergeneeskunderegister. Deze registratie garandeert dat iemand een erkende opleiding heeft gevolgd en werkt volgens de wettelijke richtlijnen.
De beroepen waarvan de bevoegdheden in het overzicht van de NVWA worden beschreven, zijn: dierenarts, dierenartsassistent-paraveterinair, dierenfysiotherapeut, embryotransplanteur, dierverloskundige en castreur. Iedereen die niet geregistreerd staat onder één van deze beroepen, zoals bijvoorbeeld het geval bij de gebitsverzorger of hoefsmid, is niet bevoegd om diergeneeskundige handelingen uit te voeren. Wel mogen zij ‘gezonde dieren begeleiden om gezond te blijven’.
De eerdergenoemde gebitsverzorger mag bijvoorbeeld bij paarden wel gebitsbehandelingen zoals veilen of raspen uitvoeren, maar geen tanden of kiezen trekken (omdat dan levend weefsel wordt verbroken). Een gebitsverzorger (niet-dierenarts) of een hoefsmid mogen ook geen injectie geven met verdovende middelen. De definitie van diergeneeskundige handelingen is te vinden in artikel 1.1 van de Wet Dieren.
Vermoeden van onbevoegde behandeling?
Het blijft voor paardenhouders belangrijk om alert te zijn op onbevoegde uitoefening van veterinaire handelingen. Wie vermoedt dat iemand zonder bevoegdheid diergeneeskundige handelingen bij paarden uitvoert, kan dit (ook anoniem) melden bij de NVWA. Zie daarvoor het formulier onderaan deze pagina.
Bron: LTO
