Tijdens het KNHS Instructeurscongres op Horse Event werd Roos Dyson van ‘Gepaard met een lach’ uitgeroepen tot docent/instructeur van het jaar 2022. Vanuit haar eigen interesse is ze altijd op zoek naar innovaties en draait het bij haar om het gezonder en mooier maken van de sport voor ruiter én paard. Hoog tijd om deze ambitieuze ondernemer beter te leren kennen.
Roos was voor de verkiezing opgegeven door Aeres Training Centre Barneveld, waar ze docent is voor de cursus ‘Houding en Zit, de sleutel tot succes’. Eind augustus kreeg ze het bericht dat ze bij de laatste drie kandidaten zat. “Toen ik dit hoorde dacht ik eerst: nu wil ik heel graag winnen. Pas later kwam het besef dat bij de laatste drie horen ook al heel gaaf was.”
Tegen alle adviezen in
Op de vraag hoe deze titel voelt geeft Roos aan dat het moeilijk is om daar antwoord op te geven. “Mijn werk is mijn passie. Ik heb voor de verkiezing niks speciaals gedaan of gelaten, maar het is natuurlijk een enorme eer. Ook richting Anne Muller, omdat ik daar de basis heb geleerd van wat ik nu gebruik in mijn lessen. Daarnaast voelde het stiekem ook wel als ‘zie je nou wel’. Ik was namelijk dat Penny meisje dat tegen alle adviezen in, in de paarden ging werken. Ik had vwo gedaan en ging daarna naar Deurne, wat toen nog mbo was. Je wilt niet weten hoeveel mensen mij dit destijds afgeraden hebben. Als je kijkt waar ik nu sta dan heb ik mijn bedrijf mooi uit kunnen bouwen. Die titel laat dus zien dat je beter kan doen wat je leuk vindt en daarbij je hart moet volgen. Wat ik het allerleukste vond aan het winnen, waren alle leuke reacties. Die waren echt hartverwarmend!”
Uniek concept
Wie Roos kent zal beamen dat ze geen standaard instructeur is die je in elke rijbaan tegenkomt. “Ik denk dat ik een uniek concept heb gevonden wat betreft het werken aan houding en zit. Daarbij ga ik heel ver in op de hele biomechanica en de inwerking van de ruiter. Niet als doel op zich, maar als basis van gewoon goed paardrijden, in welke discipline en op welk niveau dan ook. Een hele praktische toepassing dus. Alles wat ik doe is om het voor ruiter en paard gezonder, leuker en beter te maken. Daarbij ga ik graag de samenwerking aan met andere professionals. Samen bedenk en weet je meer dan alleen, door de wisselwerking die kennisoverdracht met zich meebrengt. Een mooie samenwerking is bijvoorbeeld die met Kerry Sharp. Ik heb geholpen met de ontwikkeling van zijn simulator Joker, en deze simulator heeft weer geholpen met de ontwikkeling van mijn bedrijf. Ik liet altijd al ruiters grondoefeningen doen tijdens mijn lessen, voor bewustwording en verbetering van onder andere houding, beweging en lichaamscontrole. De simulator laat ruiters voelen hoe hun inwerking van hun zit is. Dit paste dus haarfijn in mijn systeem en zo hebben we elkaar kunnen helpen. Het leuke is dat ze bij Aeres Hippische Opleidingen nu ook twee simulators aanschaffen, waarvoor de docenten bijscholing krijgen om deze te gebruiken. Ik ben inmiddels alweer vijf jaar verbonden aan deze opleiding. Aeres heeft niet alleen mbo-onderwijs, maar ook diverse losse cursussen waaronder de module die ik samen met sportoefentherapeut Barbara Faber geef over houding en zit.”
Die ene instructie
Het verhaal hoe de instructeurscarrière van Roos is gestart is een toevalstreffer, maar hoe haar focus zo op houding en zit is gekomen is helemaal frappant. “Het instructeursvak rolde ik in via de manege. Ik reed daar op een handelspony. Die werd verkocht, maar was te moeilijk was voor zijn nieuwe ruitertje. Dus vroegen haar ouders aan mij om hem daar te komen rijden en vervolgens om hun dochter te begeleiden. Dat werd dus mijn eerste lesklantje, ik was toen pas zestien jaar. De focus op houding en zit kwam pas jaren later, na een clinic van Leunus van Lieren op onze rijverenging. In die tijd was ik net overgestapt naar de dressuur en ik dacht dat mijn zelf opgeleide paard moeite had met de appuyementen naar links. Na de demonstratie van Leunus met de internationale Grand Prix-hengst Rubiquil vroeg hij of er nog vragen waren. De eigenaar van de locatie stond naast mij en vroeg bij wijze van grap aan Leunus of ik even op Rubiquil mocht rijden. Ik bloosde van oor tot oor, maar tot mijn verbazing vond Leunus het nog goed ook. Dus stapte ik op Rubiquil en Leunus gaf mij wat aanwijzingen. Op een moment vroeg hij mij naar links te appuyeren. Dat lukte eerst niet, net als op mijn eigen paard. Ik kreeg toen de instructie om meer mee naar links te zitten en in één keer lukte het. Het kwartje was gevallen; dit moment heeft niet alleen mijn appuyementen voorgoed veranderd, maar ook mijn hele leven…”
Dromen
Hoewel Roos al veel van haar dromen heeft waargemaakt, zijn er nog wel een paar over. “Ik wil heel graag Grand Prix rijden en die droom komt stilletjes aan dichterbij nu ik train voor de overstap naar de Inter II. Ik zit nu in een fase waarin ik enorm veel leer. Daarnaast helpt het in mijn werk. Niet alleen door de vaardigheden, maar je merkt ook dat als je zelf op hoger niveau rijdt, je toch een stuk serieuzer genomen wordt. Hierdoor bereik je meer mensen die je anders niet zou bereiken, omdat ze het ‘alternatief’ vinden wat je doet. Terwijl het gewoon de basis is die iedere ruiter nodig heeft! Daarom zou een volgende droom zijn om mijn klantenkring nog meer uit te breiden richting de topsport. De topsport heeft een voorbeeldfunctie voor de basis, dus als we daar de sport nóg mooier en nóg beter kunnen maken, dan komt dat de hele paardensport ten goede. Ik heb onder andere Ilonka Kluytmans (eventing) fijn kunnen helpen, heb al vijf jaar een hele mooie samenwerking met Laurens van Lieren en sinds dit jaar ook met Grand Prix amazone Karen Nijvelt. Zij hebben al ervaren dat ook op hun niveau het werken aan zit en inwerking nog veel profijt oplevert. En ik zou het geweldig vinden om daar op mijn manier een steentje aan bij te dragen.”
