Wat als je thuis een heel succesvol bedrijf hebt en je dat in de toekomst graag over wil nemen? Mariëlle van ’t Klooster combineert nu haar loondienstbaan met het runnen van het familiebedrijf Stal Paardenvreugd – in de toekomst neemt ze het bedrijf van haar ouders over. In deze korte serie over bedrijfsovernames praten we over het persoonlijke verhaal hierachter, dromen, constructies en processen.
Mariëlle van ’t Klooster groeide op tussen de paarden op Stal Paardenvreugd in Eemnes. Het begon allemaal als pensionstal met een beetje opfok, maar sinds de verplaatsing van het bedrijf in 2021 is de focus vooral op de opfok komen te liggen. Op het moderne bedrijf is er nu plek voor 150 jonge paarden en daarnaast nog zo’n 25 pensionklanten. Dat Mariëlle ooit het bedrijf zou overnemen, was niet vanzelfsprekend. “Ik heb het hier altijd fijn gevonden, maar wilde eerst mijn eigen pad volgen. Ook mijn ouders hebben hier nooit druk opgelegd. Als ik het echt zelf wilde, dan mocht het, maar voor hun hoefde ik het niet te doen.”
Eerst een eigen carrièrepad
Dat pad bracht Mariëlle naar een hele leuke baan bij het KWPN waar ze het enorm naar haar zin had tot haar ouders de vraag stelden hoe zij de toekomst zag. “Dat was het moment dat we bezig waren met de plannen voor de verplaatsing van het bedrijf. Natuurlijk wilden ze daar een toekomstbestendig bedrijf neerzetten, maar ze wilden weten of ze het gingen bouwen met het oog op de verkoop of op een overname. Ik heb toen aangegeven dat de overname mij erg aansprak, maar ik werkte nog wel fulltime en bouwde daar aan mijn netwerk. Dat vond ik zonde om direct overboord te gooien. De nieuwbouwplannen zijn daarom in samenspraak gegaan met mij en mijn broertje vanuit zijn expertise als architect. Hij heeft niks met paarden en wil het bedrijf ook vooralsnog niet overnemen.”
Eerste officiële stap
Behalve meedenken met het nieuwe complex werden er nog niet echte stappen gezet tot in 2023 een van de fulltime medewerksters van Stal Paardenvreugd ermee stopte. “Toen ben ik met alles en iedereen in gesprek gegaan en is er besloten dat ik voor 20 uur in de week in het familiebedrijf ging werken en ik in loondienst een stap terugdeed in mijn uren. Dat wilde ik vooral doen om meer praktijkervaring op te doen, want vanaf de zijlijn is dat toch anders. Eerst gewoon als werknemer, maar in januari 2024 zijn we ook met de boekhouder om de tafel gaan zitten om na te denken over handige vervolgstappen. Toen ben ik toegetreden tot de VOF waar ik nu mijn arbeid in het bedrijf investeer. Aan het einde van het jaar betekent dit dat ik meedeel in de winst, wat ik momenteel investeer om een steeds groter aandeel te verkrijgen.”
Voorbereiden op overname
Samen met haar ouders werkt Mariëlle stap voor stap toe naar een volledige overname. “We nemen daar echt de tijd voor. Ik leer nu wat er allemaal komt kijken bij het runnen van een bedrijf, van de administratie tot klantcontact en planning. Mijn ouders geven me veel ruimte, maar we stemmen alles goed af. Dat is belangrijk. Mijn moeder is nog niet eens zestig en mijn vader is er net iets overheen, ze moeten dus nog lang niet aan stoppen denken, maar daar moet je het natuurlijk wel over hebben. Ik heb ook besloten dat ik het niet in mijn eentje wil runnen en dus is mijn vriend sinds vorig jaar ook één dag in de week op het bedrijf komen werken en we zijn nu aan het ontdekken of dit iets is om samen in de toekomst te doen. Het is geen paardenman, maar hij is wel van de techniek, dus we gaan het zien.”
Scheve gezichten
Op de vraag of er geen scheve gezichten ontstaan, omdat Mariëlle het bedrijf gaat overnemen en niet haar broertje, geeft ze aan dat ze daar heel zorgvuldig mee om zijn gesprongen. “Dat was inderdaad voor ons heel belangrijk, daarom hebben we mijn broertje ook in de gesprekken met de boekhouder meegenomen en weet hij hoe alles zit van de hoed en de rand. We zijn heel open met z’n vieren en voor hem verandert er op korte termijn in principe niks. Hij is overal helemaal prima mee en had zoiets: ‘als jij dit leuk vindt dan moet je hier vol voor gaan’. We houden hem dus betrokken juist om gedoe te voorkomen, want dat is het niet waard.
Emotionele waarde
Jaren geleden heeft Mariëlle ooit samen met haar vader een workshop bedrijfsovername gevolgd van de FNRS en wat haar toen heel erg is bijgebleven is dat er aan familiebedrijven veel emotionele waarde hangt. “Zeker voor degene die een stapje terugdoet. Je kan dus wel afspreken van oké over vijf jaar zet je een stapje terug, maar je moet zoiets echt zwart of wit vastleggen. Doe je dat niet dan kunnen daar de grootste familieruzies uit ontstaan. Dat heeft indruk gemaakt en juist daarom wilden wij ervoor zorgen dat we met een externe partij dingen op papier gaan zetten. Het niet alleen houden bij gesprekken aan de keukentafel en harde afspraken maken. In dat stadium zijn we nu aangekomen. Dat doen we in eerste instantie met onze eigen boekhouder, maar een andere externe partij erbij betrekken houd ik ook in mijn achterhoofd. Ik gun mijn ouder alles, maar dat wilt niet zeggen dat ik de verschillende mogelijkheden niet naast elkaar kan leggen.”
Laten uitproberen
Natuurlijk lopen de ondernemers er wel eens tegenaan dat ze een andere mening hebben. “Als mijn vader het dan op een bepaalde manier wil aanpakken en ik wil het anders doen dan zeg ik dat. In het begin luisterde hij daar niet echt naar, maar steeds vaker laat hij het me gewoon uitproberen. De ene keer pakt dat goed uit en de andere keer niet en dan krijg ik geamuseerd ‘zie je wel’ terug. Nieuwe plannen heb ik ook nog genoeg zoals evenementen, waar ik bij het KWPN nu ook veel mee bezig ben. Voordat je daar een verdienmodel achter kan realiseren, zitten er nog wel wat investeringen aan vast. Dat is ook iets voor de toekomst, want er zijn nog andere stappen die eerst komen. “Ik wil vooral elke dag van mijn ouders leren, en ik vind het heel bijzonder dat we dit samen mogen doen. Het is niet altijd makkelijk, maar wel echt waardevol.”
