Als eerste docent wist Hans van Tartwijk de prijs van hippische docent/instructeur van het jaar in de wacht te slepen. Een enorme pluim op zijn werk, maar voor hem was de nominatie zelf misschien nog wel een grotere eer. Tijd om eens dieper te duiken in wie Hans is en wat hij allemaal doet.
Hans van Tartwijk is als docent verbonden aan Hogeschool van Hall Larenstein in Velp. Genetica en fokkerij zijn z’n twee belangrijkste vakken en daarnaast is hij betrokken bij verschillende projecten die gaan over de sector, ondernemen, innovatie en begeleidt hij afstudeeropdrachten. Ook is hij coördinator van de opleiding ‘Equine Sports & Business’.
Rest was bonus
Wanneer we Hans vragen naar zijn gewonnen prijs is het inmiddels alweer een paar weken geleden, maar dat maakt het niet minder mooi. “Natuurlijk kende ik de prijs wel, maar ik had nooit gedacht dat iemand mij daarvoor op zou geven. Onze teamleider liet weten dat zij mij wilde nomineren. Ze had wat collega’s en studenten bevraagd en had dus een hele mooie motivatie hiervoor, die ik vooraf mocht lezen. Met het lezen daarvan kon je mij al niet blijer maken, dat was al de prijs voor mij. Hoe vaak maak je het mee dat mensen dat soort dingen over je schrijven. De rest was bonus. Niet dat ik niet blij ben dat ik de prijs ook echt heb gewonnen, want dat was natuurlijk een fantastisch moment.”
Geen innovatieve lesmethode
Uiteindelijk kreeg Hans te horen dat hij tot de beste drie behoorde en kwam er een interview. “Maar nog steeds dacht ik dat ze vast een jong iemand zouden kiezen met een innovatieve methode van lesgeven. In dat interview vroegen ze of ik een speciale aanpak had in mijn lessen. Heel eerlijk heb ik dat niet, maar wat ik wel heb is een scherp doel voor ogen in wat ik over wil brengen als ik de klas binnenloop. Wat moet mijn studenten bijblijven als ze vervolgens weer naar huis gaan? Daar heb ik geen innovatieve methode voor, maar ik heb wel in de praktijk behoorlijk wat meegemaakt en juist dat helpt mij enorm om bij ze aan te sluiten en de voorbeelden te vinden die bij ze binnenkomen.”
Praktijkervaring
Met die praktijkervaring doelt Hans van Tartwijk op zijn tijd bij het KWPN. “Ik begon mijn loopbaan ook in het onderwijs net als nu, maar dan in Deventer op de hogere landbouwschool als docent veehouderij. Ik ben er best trots op dat wij de eerste waren die met een paardenopleiding op hbo-niveau zijn begonnen. We organiseerden avondcursussen met sprekers van buitenaf. Het eerste thema was eentje dat dichtbij mijn specialisme lag en ging over fokkerij. Daar zaten zo’n 80 mensen en later volgden nog veel meer van dit soort cursussen voordat we het naar het dagonderwijs overhevelden.
Tot Dirk Willem Rosie mij benaderde dat ze voor het KWPN een foktechnisch medewerker zochten. Zo ben ik in 2000 bij het stamboek terechtgekomen en heb ik acht jaar alle zaken daar rondom geregeld. Ik werd vaak uitgenodigd voor lezingen en zat in allerlei werkgroepen in binnen- en buitenland. De contacten die ik daar heb opgedaan zijn nog elke dag bruikbaar. Ik wil elke docent bij een beroepsopleiding aanraden om een aantal jaren in de praktijk te gaan werken. Voor mij was dat echt goud.”
Terug naar het onderwijs
Dat je thuis bent in de sector is essentieel, voor stageplekken bijvoorbeeld maar ook om je vakkennis op peil te houden. Bloed stroomt waar het niet gaan kan en dus is Hans toch weer terug bij zijn geliefde onderwijs. “Het imago van onderwijs is een beetje suf en dat vind ik jammer, het brengt juist zo veel. Je zet mensen op een spoor en geeft ze een richting mee. Ik heb bijvoorbeeld een student uit Turkije, die wilde ‘iets’ in de paarden doen. Hier ontdekte ze haar passie voor genetica en is nu op stage bij het KFPS waar ze bezig is met de inteeltproblematiek. Zij heeft daarin helemaal haar toekomst gevonden. In het onderwijs leren studenten zichzelf, de vakgebieden en het werkveld kennen. Dat zijn de momenten waar je het voor doet, dan heb je iets betekend in iemands leven.”
Bevlogen docenten
Hans is nu de eerste docent, maar zou het leuk vinden als er vaker docenten deze prijs zouden winnen. “Niet dat ik ook maar iets tegen instructeurs heb, maar ik ken een hele club met bevlogen docenten in Nederland. Je moet voorgedragen worden, dus aan alle teamleiders: kijk eens rond in je team want ik weet zeker dat er een groot aantal rondlopen die dit net zo hard verdienen als ik.”
