De wetgeving rondom consumentenbescherming gaat veranderen. Er ligt een Implementatiewet richtlijnen verkoop goederen en levering digitale inhoud, bedoeld om de digitale consument beter te gaan beschermen. Maar met een adder onder het gras voor de paardenhandel. Want voor consumentenverkoop van dieren komt een ‘garantietermijn’ van 1 jaar. Ondoordacht!
Als professioneel paardenhandelaar verkoop je paarden aan particuliere en niet-particuliere kopers. Je deelt je kennis over de achtergrond van het paard. Je gaat na wat de ambities van de koper zijn met het paard en maakt een inschatting of dit realistisch is of niet. Je geeft de ruimte voor een aankoopkeuring, waar vaak gebruik van gemaakt wordt ondanks dat je zelf een verkoopkeuring hebt laten doen. Alles matcht en toch volgt na een maand of drie onheilspellend bericht: het paard is niet goed.
Met regelmaat buigt de rechter zich over kwesties als deze. De consument beroept zich op het wettelijk vermoeden uit de wetgeving rondom consumentenbescherming: Als bij een consumentenkoop wordt vermoed dat de zaak bij aflevering niet aan de overeenkomst heeft beantwoord, indien de afwijking van het overeengekomene zich binnen een termijn van zes maanden na aflevering openbaart, tenzij de aard van de zaak of de aard van de afwijking zich daartegen verzet.
Maar is het wel reëel dat je als verkoper, wanneer het gebrek zich binnen zes maanden openbaart, moet bewijzen dat het gebrek ten tijde van de levering niet bestond. Een paard is immers een levend wezen met een geheel eigen energie. Een paard kan ziek worden, zich verstappen of door onjuiste training niet het niveau behalen dat de consument voor ogen had. Bovendien heb je als verkoper na aflevering geen invloed meer op de huisvesting, training of verzorging van het paard. En dan te bedenken dat de termijn van zes maanden opgerekt gaat worden naar twaalf maanden! De realiteit wordt uit het oog verloren. Wie durft er nu nog paarden aan particulieren te verkopen?
Consumentenbescherming
Consumenten worden in Nederland, en de Europese Unie, goed beschermd. Wetten en regels zijn daarvoor vastgelegd in ons Burgerlijk Wetboek. Basis bij verkoop aan een consument door een professionele partij is dat de professionele partij als een meer deskundige partij wordt gezien dan de consument. Om het consumentvertrouwen te vergroten is wetgeving rondom consumentenbescherming ontstaan.
De huidige juridische basis van consumentenbescherming bevindt zich in Europa. De Europese wetgever heeft consumentenbescherming vastgelegd in een richtlijn. Deze richtlijn is er gekomen omdat binnen lidstaten van de Europese Unie talrijke verschillen in wetgeving bestaan over de verkoop van consumptiegoederen. Volgens de wetgever kan op deze manier de concurrentie tussen de verkopers worden vervalst en daarom wordt er met een richtlijn een minimum aan gelijk speelveld gebracht op gebied van het consumentenrecht.
Vanaf 1 januari 2022 wordt de huidige richtlijn consumentenverkopen en -garanties ingetrokken en vervangen door richtlijn (EU) 2019/771 van 20 mei 2019 betreffende bepaalde aspecten van overeenkomsten voor de verkoop van goederen. Daarin staat onder andere de verruiming van de ‘zesmaandenregel’ naar twaalf maanden. Echter met de mogelijkheid dat lidstaten de werkingssfeer van de richtlijn uitsluiten wanneer zij betrekking heeft op de verkoop van levende dieren!
Probleem om op te lossen
Eind vorig jaar heeft de Tweede Kamer vergadert over de Implementatiewet richtlijnen verkoop goederen en levering digitale inhoud. Hoewel het kabinet vooralsnog geen problemen ziet in de twaalf maanden termijn bij de verkoop van levende dieren, leert de geschiedenis dat er wel degelijk al eerder kritische vragen over gesteld zijn door het CDA en de VVD. De hoofdvraag daarbij was waarom dieren en planten niet werden uitgezonderd op basis van de aard van de zaak, namelijk levende wezens. De Minister van Justitie schaarde zich toentertijd achter het ontbreken van een uitzonderingsclausule in de Europese richtlijn. Het biedt hoop dat Europa nu wel ruimte laat om levende dieren uit te sluiten van de werkingssfeer van de richtlijn.
Bron: LTO Nederland, artikel was te lezen in De Hippische Ondernemer editie 5 2020
Vond je dit artikel interessant? Bekijk dan ook het artikel over € 1.3 miljoen verkoopwinst op paard onbelast en tips ter voorkoming van stalbrand.
Wil je tweemaandelijks op de hoogte gehouden worden over alles wat er in de hippische sector speelt? Sluit dan voor maar €44,50 per jaar (6 nummers) een abonnement af op de Hippische Ondernemer.
