Het winnen van de prijs Hippisch Instructeur van het Jaar is een enorme eer, vindt Solvej Rob. Zij werd genomineerd dankzij de tientallen aanmeldingen die binnenkwamen van haar leerlingen. Toen de jury bij haar langskwam waren ook zij overtuigd en is ze verkozen tot winnaar. Haar passie is om anderen te inspireren om de beste versie van zichzelf te worden. In dit artikel vertelt ze ons hoe ze dit aanpakt.
Hoe ben je Hippisch Instructeur van het Jaar geworden?
“Van één leerling wist ik dat ze mij had opgegeven, wat ik al heel leuk vond. Maar dat ik door meerdere leerlingen ben aangemeld wist ik niet! Wel hebben er een paar het ondertussen toegegeven, maar de rest blijft nog steeds een raadsel. Aan de hand van alle aanmeldingen ben ik genomineerd. Toen is Johan Folmer, onderdeel van de jury, hier op stal geweest. Met hem heb ik een erg leuk gesprek gehad. Drie weken later kreeg ik te horen dat ik de winnaar ben geworden. Ik vind het enorm leuk dat ik deze titel heb gewonnen en het heeft me natuurlijk al een hoop media-aandacht opgeleverd wat als ondernemer superfijn is. Vanaf hier gaan we zien welke deuren het gaat openen.”
Wat maakt jouw manier van lesgeven de beste?
“Het voelt heel on-Nederlands om zo over mezelf te spreken, maar ik onderscheid me heel bewust van andere trainers. Er zijn heel veel trainers in Nederland met veel vakkennis. Maar wat mij anders maakt is mijn focus op een cognitieve manier van lesgeven en het verdiepen in motorische voorkeuren. Dit doe ik met behulp van de Action Type methode zodat ik individueel kan kijken waar behoefte aan is, in plaats van alleen mee te geven welke manier voor mij goed werkt. Iets wat veel gebeurt is het be-like-me coachen. Ik ben juist gefocust op wat er bij mijn leerlingen en hun paard past. Cognitief, motorisch en qua doelstellingen. Zodat ik me aan hen aanpas in plaats van zij aan mij.”
Hoe ben je bij deze manier van lesgeven gekomen?
“Ik ben er altijd heel erg mee bezig geweest, ook vanuit mijn eigen schoolverleden. Ik ben op het gymnasium gestart maar vroegtijdig gestopt omdat het leersysteem niet op mij aansloot. Dat heeft me bewust gemaakt van het gegeven dat wat voor veel mensen werkt niet voor iedereen werkt. En dat heeft me verder aan het denken gezet. Mijn stiefvader zei altijd: ‘Je bent een goede ruiter als je met alle paarden overweg kan.’ En ik denk dat je een goede trainer bent als je met alle mensen overweg kan. Aan de hand daarvan ben ik me gaan verdiepen in wetenschappelijke artikelen, kennis over hoe het menselijk brein werkt, hoe mensen bewegen en welke individuele verschillen daarin zitten. Daarnaast heb ik ook een Action Type opleiding gevolgd om het plaatje compleet te maken en te leren hoe iedereen individueel tot goede resultaten kan komen.”
Hoe pas je dit toe op jouw studenten?
“Mensen kunnen zich laten profileren door mij, dan maak ik een uitgebreid cognitief motorisch profiel. Maar door de manier van bewegen herken ik zelf ook al snel welke stijl daarbij hoort. Het zijn ongeveer zestien profielen en bij elk profiel hoort een eigen communicatie- en leerstijl. Zo houdt de een van structuur, daar maak ik dan een vierwekenplan op papier voor. Anderen willen dat ik het voordoe, of hebben meer uitleg nodig. De een heeft directe taal nodig waar je voor de ander juist zachter moet zijn. Je ziet dus echt dat iedereen anders is en ik het ook bij iedereen op hun manier aanpak. Daarnaast verwijs ik graag door naar andere deskundigen wanneer ik merk dat er meer speelt. Bijvoorbeeld een paardenfysio of sportpsycholoog.”
Hoe ziet een les bij jou eruit?
“Ik begin met het stellen van verschillende vragen aan de ruiter over zichzelf en over het paard. Mensen vertellen daar graag over dus dan weet ik al snel wat voor vlees ik in de kuip heb. Ook vraag ik altijd naar de doelstelling, iets wat heel belangrijk is. Daarnaast vraag ik elke les waar ze tegenaan lopen, waar ze mee aan de slag willen en hoe het in hun gewone leven gaat. Ze mogen vertellen wat ze zelf willen, maar als iemand een rotdag heeft gehad dan moet ik daar wel rekening mee houden in mijn training. Vervolgens laat ik ze zelf beginnen en zie ik vaak in het eerste rondje al punten die prioriteit hebben en gaan we daarmee aan de slag. Vaak ligt het vooral bij de ruiter, als die goed zit loopt het paard meestal ook wel.”
Hoe is jouw loopbaan verlopen?
“Ik heb de leerplichtambtenaar ervan kunnen overtuigen dat ik mijn leertijd wilde vervolgen op stallen in plaats van op school. Dus heb ik in de jaren hierna op verschillende stallen gewerkt als groom, stalruiter, lesgeefster en nog een tijdje meegelopen met een dierenarts. Tegelijkertijd voltooide ik de opleiding tot ORUN 3. Helaas volgde daarna een zwaardere periode waarin ik mijn broer ben verloren. Ik ben bij een springstal gaan werken waar ik de gelegenheid had om vaker naar huis te gaan, iets waar ik veel behoefte aan had in die tijd. Toch wilde ik graag voor mezelf beginnen. Dit heb ik kunnen doen door alle connecties die ik opgebouwd had door de jaren heen. Ik maakte paarden zadelmak, gaf les en deed wat handel vanuit het huis van mijn moeder en stiefvader. Mede door hen heb ik in 2019 mijn eigen stal kunnen kopen hier in Einighausen. Waarna nog eens een zware periode volgde. Net voor de verhuizing lag ik er een poosje uit door een ongeluk en toen ik hiervan hersteld was kwam corona. Hierdoor haalden veel buitenlandse klanten hun paard terug naar huis en lesgeven mocht ook niet meer. Dit was financieel een hele pittige periode aangezien ik naast geen inkomsten ook geen arbeidsongeschiktheidsverzekering had. Toen alles eindelijk weer op gang kwam kreeg ik nog een ongeluk, wat voor mij mentaal en fysiek echt de domper was. Maar opgeven is voor mij geen optie, ik heb veel meegemaakt vroeger en daaruit geleerd dat je er altijd het beste van moet maken en niet in een hoekje moet gaan zitten om zielig te wezen.”
Hoe ben je hieruit gekomen?
“Ik ben veel na gaan denken over hoe ik mijn bedrijf in wilde gaan richten en ben doelen gaan stellen. Zodat er echt een duidelijke visie achter mijn bedrijf zit in plaats van gewoon maar wat doen. Door het volgen van een cursus ben ik geïnteresseerd geraakt in marketing en heb ik een duidelijk bedrijfsplan uitgeschreven. Daarnaast ben ik mezelf goed in gaan dekken en heb ik geïnvesteerd in een horse simulator. Dit heeft me veel nieuwe klanten gebracht. Sindsdien gaat alles eigenlijk zo goed dat ook andere hippische ondernemers zich afvroegen hoe ik dit nou precies doe. Dus nu ondersteun ik zowel ruiters als ondernemers om het beste uit zichzelf halen.”
Wat zijn je plannen voor de toekomst?
“Mijn passie is het inspireren van mensen, dit doe ik nu al tijdens het lesgeven en met het helpen van andere ondernemers. Maar ik wil ook graag andere trainers inspireren. Want ik kan natuurlijk niet iedereen zelf lesgeven, dus ik zou graag andere trainers willen ondersteunen zodat zij betere coaching en communicatievaardigheden krijgen. Daarnaast zou ik graag lezingen willen geven aan jongeren die het lastig hebben thuis, om mijn ervaringen met ze te delen en eraan bijdragen dat ook zij een goede toekomst krijgen.”
